Nu het dak boven mijn hoofd
is afgebroken en de wind vrij
spel heeft in mijn haar,
weet ik niet, waar ik kan schuilen.
Misschien moet ik mijn huis
verruilen voor een ster, waar ik
van ver de dingen overzie
en in de ruimte woon.
Het was zo gewoon een moeder
en een vader.
Leegte beweegt de tijd.
Er glijdt een schaduw over de maan,
wolken gaan voorbij.
Het verleden onbereikbaar,
de toekomst vogelvrij,
nu het dak boven mijn hoofd
is afgebroken.