Ruimte tussen zien en zijn

Ontmoeting

Hoe lijnen van voorbije jaren
ingelijst op je gezicht,
gepolijst door zon en wind.

Hoe ogen van het kind,
dat je ooit was, nog alles zien,
alsof de tijd heeft stilgestaan.

Hoe plotseling het rimpelen
verdwijnt en jij verschijnt
door de verpakking heen.

Hoe dromen nog schuilen
in je stem en verlangen,
dat we deelden.

Hoe we vroeger ouder speelden
en nu we ouder zijn,
is al het grote klein.

Hoe last van leven licht,
als rimpelen van tijd
in spiegelbeeld verglijdt.

Els van Stalborch - Home